เรื่อง หลับฝัน
“ฉันเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่” ฉันรู้แค่ ฉันเป็นตัวอะไรสักอย่างสองเท้า บินได้ด้วย แล้วท้องฟ้าก็ช่างกว้างใหญ่ มีต้นไม้แปลกๆที่มีอีกาอยู่บนนั้น มีทะเลที่ลึกมากๆขนาดที่ว่าโลกทั้งใบสามารถยัดใส่ลงไปได้ แล้วก็ดวงดาวสีแดงใหญ่เต็มครึ่งฟ้า และเวลากลางคืนที่แสนจะน่ากลัว เพราะความมืดจะนำพามาซึ่งนักล่าราตรี ฉันใช้ชีวิตอยู่ในนี้ โลกของฉัน ฉันพยายามเดินหาผู้คนเพื่อที่จะถามพวกเขาว่า พวกเขามีตัวตนจริงๆหรือไม่ หรืออาจเป็นแค่ความคิดของฉันเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไร ฉันจึงเริ่มบิน ฉันบินสูงขึ้น สูงขึ้น จนฉันควบคุมไม่ได้ ฉันเสียวและอยากจะลงบนหลังคาตึกสักตึก แต่ฉันไม่สามารถควบคุมทิศทางได้เลย “ฉันรู้แล้ว ฉันกำลังฝัน” ฉันรู้ลึกๆในใจว่า ฉันฝันอยู่ แล้วนี่คือโลกความฝัน ความจริงฉันบินไม่ได้ ในฝันฉันบินได้ แต่พอตื่นมาฉันก็จะบินไม่ได้ แล้วฉันในชีวิตจริงต้องการอะไรกัน พรุ่งนี้ฉันจะสอบแล้วนิ แล้วทำไมจึงได้มาฝันอะไรแบบนี้อยู่ พอคิดได้ดังนั้น ฉันจึงเลือกที่จะตื่นแล้วจากโลกความฝันนี้ไป
ถ้าเรารู้ว่านี่คือความฝันแล้วสักวันต้องตื่น ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว เราจะเอาอะไรกับมันล่ะ นอกจากใช้ชีวิตความฝันและรู้ว่าฝันนี้ฉันจะทำอะไรได้บ้าง ฉันจะทำอะไรได้แค่ไหน จะบินสูงได้แค่ไหน จะซ่อนตัวจากนักล่าได้นานแค่ไหน จากนั้นพอตื่นเราก็จะรู้เองว่าชีวิตจริงเราต้องทำอะไรต่อไป แค่เรารู้ว่านี่คือฝันเราก็มั่นใจได้แล้วว่าเราจะตื่นสักวัน
แล้วความจริงตอนนี้ล่ะ ที่ฉันกำลังนั่งพิมพ์ข้อความนี่อยู่ ฉันเป็นคนยังไงกันนะแล้วฉันกำลังจะทำอะไร ตัวฉันที่หลับฝันอยู่น่ะ หรือต้องรอให้ฉันตื่นก่อนแล้วจากโลกใบนี้ไป ฉันถึงจะนึกได้ แต่ถ้าเกิดอยู่ๆนึกได้แล้วจริงๆก็คงไม่มีเหตุผลที่ต้องฝันต่ออยู่อย่างนี้ ฉันอาจเลือกที่จะตื่นก่อนเวลาถ้าในเมื่อโลกของฉันมันน่าอยู่กว่าโลกตอนนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น